آنالیز کوتاه درکلاسیکر 26-2025 بایرن مونیخ 2 بروسیادورتموند 1

جدال بین بایرن مونیخ و بوروسیا دورتموند سال‌هاست که مورد انتظارترین بازی بوندسلیگا بوده است. صرف نظر از اینکه دو تیم قبل از دیدارشان چگونه عمل می‌کنند، رقابت بین غول‌های آلمانی اغلب سرگرم‌کننده است و بهمین دلیل است که هواداران آنرا تماشا می‌کنند. بازی شنبه شب بطور خاص جذاب بود زیرا بایرن و دورتموند در تمام رقابت‌ها شکست‌ناپذیر بودند. اگرچه رکورد وینسنت کمپانی کمی چشمگیرتر بود زیرا دورتموند دو بازی را مساوی کرد، اما آنها آماده‌ترین 2 تیم بوندسلیگا بودند.

کنترل مالکیت توپ با برتری بازیکن

در دقایق ابتدایی و بطور کلی در نیمه اول، تیم میزبان با غلبه بر خط حمله دورتموند، مالکیت توپ را در اختیار داشت. با قرار گرفتن یوزوآ کیمیش بین یا کنار مدافعان میانی، بایرن در مقابل سرهو گیراسی و کریم آدیمی برتری سه در مقابل دو داشت.

شرح تصویر:

برتری 3 به 2 بایرن در برابر پرس خط حمله دورتموند به آنها در کنترل زمین کمک کرد.

علاوه بر این، هافبک‌های کناری دورتموند، فلیکس مچا و مارسل سابیتزر مدافعان کناری بایرن را زیر نظر داشتند که اغلب به جلو حرکت می‌کردند و برای وینگرها موقعیت‌های حمایتی ایجاد می‌کردند. بنابراین، آنها عقب نگه داشته می‌شدند و نمی‌توانستند از گیراسی و آدیمی هنگام تلاش برای پرس از جلو حمایت کنند. این امر منجر به تسلط اولیه بایرن بر مالکیت توپ با سیستم معمول 2-4-4 آنها شد، در حالیکه دورتموند با ساختار 5-3-2 دفاع می‌کرد.

شرح تصویر:

یکی از تم‌های اصلی نیمه اول - تیم مهمان از ساختارش دفاع می‌کند در حالیکه بایرن سعی می‌کند با شکل همیشگی خود در مالکیت توپ و سیالیت موجود در آن، آنها را در هم بشکند.

مچا بعنوان راه حل و کین بعنوان راه حل متقابل

پاسخ کواچ به کنترل مالکیت توپ بایرن در 10 دقیقه اول، دستور دادن به انمچا برای پرس کردن بازیکن سمت چپ هنگام دریافت توپ بود. این باعث شد شلوتربک به سمت مدافع راست خالی شده - ساشا بویی – خیز بردارد. بنابراین، دورتموند اساسا می‌توانست یک نیمه از زمین را قفل کند و پیشروی بایرن و همچنین حفظ توپ را دشوار کند.

شرح تصویر:

انمچا خیلی زود شروع به پرس کردن بازیکن سمت چپ کرد تا مانع از مالکیت راحت توپ توسط بایرن شود.

با اینحال، کمپانی از قبل یک راه حل آماده داشت و این چیزی بود که ما در هفته‌های گذشته مرتبا از بایرن دیده‌ایم - کین برای دریافت مالکیت توپ به خط میانی می‌رفت. این حرکت بازیکن انگلیسی موثر بوده و در برابر دورتموند نیز مفید بوده است.

وقتی تیم مهمان با استفاده از محرک مچا (انمچا)، خط میانی خود را به پرس شدید تغییر می‌داد، بایرن توپ را به عقب می‌فرستاد تا حریف را به خود جذب کند. در مقابل حمله آنها، بایرن به صورت نفر به نفر مهار می‌شد. با این حال، کین با ایجاد یک اضافه بار، به خط میانی می‌رفت تا فضای خالی ایجاد کند.

در اینجا دورتموند متوقف کردن بایرن را دشوار یافت، زیرا مدافعان میانی در حرکت به آنقدر جلو برای مهار کین مردد بودند. با حضور نیکلاس جکسون در مجاورت آنها و آماده بودن برای بهره‌برداری از هر فضای خالی در صورت باز شدن، کین می‌توانست توپ را بدون مهار دریافت کند. اگر سابیتزر یا پاسکال گروس بازیکن خود را رها می‌کردند و کین را تحت فشار قرار می‌دادند، کنراد لایمر یا الکساندر پاولویچ آزاد می‌شدند.

شرح تصویر:

کین (سبز) یارگیری نشده زیرا والدمار آنتون (آبی) مردد است که شکاف بزرگ را بپوشاند و تمام مسیر را دنبال کند.

گل اول با ضربه سر کین

با وجود تمام نبردهای تاکتیکی در سراسر زمین در دقایق ابتدایی، یک موقعیت از روی یک ضربه ایستگاهی (کرنر) بود که باعث به ثمر رسیدن گل اول شد. با اینحال، دوباره این کین بود که با یک ضربه آخر ظریف دیگر، نامش را در فهرست گلزنان قرار داد. کیفیت جهانی کین از زمان پیوستن به بایرن مونیخ به نمایش گذاشته شده و جایگاه او به عنوان یکی از بهترین مهاجمان تاریخ همچنان پابرجاست.

شاید پس از فصل چشمگیر کین در فصل 25-2024 که در آن 26 گل در 31 بازی به ثمر رساند و بعنوان بهترین گلزن لیگ انتخاب شد، این امر غیرممکن به نظر می‌رسید، اما اهمیت او برای تیم تنها افزایش یافته است. اولا از نظر تعداد گل، افت نکرده است. در واقع، میانگین گل‌های کین در هر بازی قبل از بازی با دورتموند به 11 گل در 6 بازی افزایش یافته بود.

ثانیا با مصدومیت تاسف‌بار و طولانی جمال موسیالا در طول تابستان مقابل پاریس سنت ژرمن، یک خلا خلاقیت عظیم وجود داشت که بایرن باید آنرا پر می‌کرد. آنها نمی‌توانستند در پنجره نقل و انتقالات تابستانی با یک جایگزین مستقیم این مشکل را حل کنند.

در عوض، کمپانی با استفاده از کین در پست‌های عقب‌تر، یک راه حل داخلی پیدا کرد، زیرا او در طول دوران حرفه‌ای درخشان خود توانایی انجام این کار را نشان داده است.

این تاکتیک در ابتدای فصل برای بایرن نتایج خوبی بهمراه داشته است، چرا که سرژ گنبری و جکسون به خوبی مکمل کین بوده‌اند. در سطح شخصی، می‌توان استدلال کرد که این سطح از آزادی، بهترین بازی را از این بازیکن انگلیسی می‌گیرد، کسی که علاوه بر دقتش در مقابل دروازه، ویژگی‌های بیشماری دارد.

شرح تصویر:

هیت مپ یا نقشه حرارتی هری کین در بازی مقابل دورتموند (منبع اکانت رسمی باشگاه بایرن)

تغییر روند بازی با پرس نفر به نفر

باواریایی‌ها در نیمه اول به راحتی تیم برتر بودند و اگرچه تنها یک گل به ثمر رساندند، اما چندین موقعیت ارزشمند نیز داشتند. کواچ متوجه شد که اگر می‌خواستند روند بازی را تغییر دهند، سیستم فعلی پایدار نیست. از این رو، در بین 2 نیمه تغییراتی ایجاد شد.

اولین مورد از این تغییرات از نظر بازیکن بود، بطوریکه نیکلاس زوله جای خود را به رامی بنسیبینی داد. مورد دوم تاکتیکی بود - یک تغییر جزئی در رویکرد عدم مالکیت توپ

همانطور که قبلا ذکر شد، حرکت کین باعث ایجاد مشکل می‌شد زیرا مدافعان میانی می‌خواستند مازاد بازیکن را در خط دفاعی حفظ کنند. در نیمه دوم، اوضاع تغییر کرد و دورتموند بایرن را نفر به نفر تحت فشار قرار داد.

این یک حرکت تهاجمی بود زیرا باعث ایجاد دوئل‌های یک در مقابل یک در سراسر زمین می‌شد و بازی را آشفته‌تر می‌کرد. با اینحال، کواچ اگر می‌خواست دورتموند حداقل یک امتیاز از بایرن بگیرد، باید این را به عنوان وضعیت جدید بازی می‌پذیرفت.

شرح تصویر:

دورتموند با یارگیری نفر به نفر در نیمه دوم به بایرن فشار آورد

این موضوع کمی حریف آنها را بی‌ثبات کرد و منجر به تغییر در معیارهای مالکیت توپ شد. تغییر در روند بازی ممکنست دلیل این باشد که کمپانی لئون گورتسکا یک هافبک میانی، را بجای جکسون که به عنوان مهاجم به کار گرفته شده بود، به میدان آورد. منطق پشت این تصمیم می‌توانست این باشد که بایرن با افزایش شدت بازی، قدرت فیزیکی بیشتری در خط میانی داشته باشد.

دراما در دقایق پایانی

علیرغم مثبت بودن دورتموند، ضربه قابل توجه بعدی توسط بایرن وارد شد که گل دوم را به ثمر رساند. این توالی از یک توپ ربایی در نیمه زمین آنها ناشی شد که کین آن را دریافت کرد. او بلافاصله به دنبال تغییر موقعیت بود، زیرا لوئیس دیاز در جناح مقابل در ارتفاع بالا و در عرض قرار داشت.

همانطور که انتظار می‌رفت، توپ کین به طور دقیق در مسیر دیاز قرار گرفت، که با یک پاس کوتاه و دقیق در محوطه شش قدمی توپ را به بیرون فرستاد. اولیسه پس از اینکه جوب بلینگهام بازیکن تعویضی، توپ را قطع کرد اما نتوانست آنرا دفع کند، تمام مسیر را به سمت جلو دوید تا توپ را وارد دروازه کند. گلی شکننده اما هوشمندانه از این فرانسوی.

شرح تصویر:

کین بار دیگر در گل نقش داشت، زیرا پاس سریع او به دیاز منجر به سانتری شد که اولیسه در ادامه آن گل زد.

بازیکنان دورتموند به طور قابل درکی ناراحت بودند، اما امیدشان را از دست ندادند. تنها چند دقیقه پس از گل اولیسه یولیان برانت با یک ضربه ایستگاهی قبلا تمرین شده و هوشمندانه اختلاف را به یک گل کاهش داد؛ ضربه ای با ارسال توپ از گروس به برانت که او توپ را به تور دروازه چسباند.

این گل دقایق پایانی لذت‌بخشی را برای تیم مهمان رقم زد، زیرا آنها مشتاق به زدن گل تساوی در آخرین لحظه بودند. آنها وارد یک سوم تهاجمی شدند و چندین ارسال انجام دادند، اما نتوانستند موقعیت گلزنی ایجاد کنند. در عوض، بایرن یک فرصت عالی برای دیاز ایجاد کرد، اما او آن را تبدیل به گل نکرد.

نکات کلیدی

فرم فوق‌العاده بایرن در شروعی بسیار چشمگیر و مسلط در فصل ادامه دارد. شنبه شب، آنها بار دیگر نشان دادند که چرا بسیاری آنها را بعنوان بهترین تیم اروپا ستایش می‌کنند. کمپانی مسلما از اینکه اوضاع تاکنون چگونه پیش رفته خوشحال خواهد بود.

با نزدیک شدن به زمستان و فشرده شدن بازیها، اولویت کمپانی این خواهد بود که مطمئن شود تیمش هیچ مصدومیت قابل توجهی نداشته باشد. یکی از معدود نقاط ضعف تیم بایرن، عمق کم اسکواد آنهاست. کمبود عمق به این معنی است که بایرن نمی‌تواند بطور مکرر از سیستم چرخشی استفاده کند یا تغییرات زیادی داشته باشند. علاوه بر این، با توجه به سبک بازی شدید آنها چه در زمان مالکیت توپ و چه در زمان بدون توپ، این کار از نظر فیزیکی طاقت‌فرسا است. حفظ مداوم این سطح در عین عدم تلاش بیش از حد، برای کمپانی دشوار خواهد بود.

با وجود این نتیجه، کواچ خیلی نگران نخواهد بود، زیرا آنها در نیمه دوم، آزمون سختی را برای قهرمان فعلی رقم زدند و هر دو تیم تقریبا در سطوح مشابهی عمل کردند. این همچنین اولین شکست آنها در این فصل بود. از زمان ورود کواچ مسیر برای دورتموند روشن‌تر شده است و هواداران امیدوارند که این روند ادامه یابد.